Bruce Willis : If It Don't Kill You > KASET

Willis'in ikinci albümünün aldığı ılımlı tepkiyi, özellikle de The Return of Bruno'nun genel olarak sıcak karşılanmasından sonra, tam olarak açıklamak zor. Bunun oldukça sıkıcı kapak resmi veya muhtemelen uzun albüm başlığı olması mümkün. Hatta çoğunlukla 40'lardan 60'lara kadar R&B'yi kapsayan müzik ve müzik stilleri seçiminden bile kaynaklanmış olabilir - Stax'ın her yerinde olduğu, korna odaklı, güçlü müzik. Herkese hitap etmeye çalışıp berbat kendini beğenmiş projeler üretmek yerine, müzik dünyasını denemeye karar veren birçok aktörden biri olan Willis, kendini en sevdiği müziğe adadı ve ikinci sürümde iyi göründü. Willis opera tenoru değil, ancak genel olarak gürleyen mikslerde gürleyen varlığını hak eden güçlü bir blues çığlığına sahip (bu grup çalışıyor, terliyor ve stüdyoda güzel bir canlı sesle coşuyor). Ayrıca oldukça iyi şarkı sözleri yazıyor, bu da büyük bir artı ve belirgin bir mizah anlayışı var, bu da adamı sevimli kılmaya daha da fazla katkıda bulunuyor. İstisnalar, "Save the Last Dance for Me"nin biraz sıradan cover'ı, ki bu, onu karşılaştırmak için güzel, eşsiz bir orijinalin dezavantajına sahip (Willis bununla ne yapacağını bilmiyor gibi görünüyor ve bir şekilde vokal olarak dolaşıyor) ve Louis Jordan'ın "Barnyard Boogie"sinin, Jordan'ın listelerinden icra edilen cover'ı. Genel olarak, bu abartılmış ve aşırı enerjik bir albüm.

ŞARKI LİSTESİ :

A1. Pep Talk  4:33

A2. Crazy Mixed-Up World  3:20             

A3. Turn It Up (A Little Louder)  3:58

A4. Soul Shake  2:53

A5. Here Comes Trouble Again  4:50     

B1. Save The Last Dance For Me  3:50   

B2. Blues For Mr. D  5:25             

B3. Tenth Avenue Tango  4:05  

B4. Can't Leave Her Alone  3:54               

B5. Barnyard Boogie  2:43